Ik had echt nooit gedacht te zullen zeggen dat de winter mijn seizoen is. Echt echt nooit!
De kou, de donkerte, de nattigheid….ik vond er weinig aan, totdat ik ging leven met de seizoenen en de stand van de maan. Ik leerde in het programma wat ik daar de afgelopen jaren over volgde dat in alles de cyclus van de seizoenen terugkomt.
In de kleinste vorm in de ademhaling. Inademen is de lente, de adempauze die daarop volgt is de zomer, uitademen de herfst, de winter de adempauze waarin je even helemaal leeg bent. In de cyclus van de vrouw, die de maan volgt, zie je ook de seizoenen terug. De dagen van het bloeden is de wintertijd, de dagen rond de ovulatie de zomer en de lente en herfst bevinden zich in de weken ertussen. En ook in de dag: ochtend, middag, avond, nacht. Waar de ochtend de lente is.
Als je het levenswiel of medicijnwiel erbij neemt dan ligt de winter in het noorden, de lente in het oosten, de zomer in het zuiden en de herfst in het westen.
Ik ontdekte dat het noorden mijn windrichting is. Dat ik daar het meeste tot mijn recht kom. In de stilte van de winter. De natuur die zich helemaal heeft teruggetrokken. Daar kun je de boodschappen ontvangen die voor de komende cyclus van belang zijn. Daar raak je geïnspireerd.
Ooit is mij verteld dat ik het type ‘zitten bij een bergmeertje’ ben. In de rust en de stilte ontvang ik wat voor mijn leven van belang is. Kunnen zijn is essentieel voor mij en voor wat ik hier te brengen heb in de wereld. Dat sluit voor mij ook weer zo mooi aan op de winter en het noorden.
En als ik me dan afstem op het noorden blijkt er zulk mooi licht te zijn. Ja, er is ook donkerte, maar echt niet alleen dat. Er is verbazingwekkend veel licht in het noorden. Ik hou van dat licht en van de magie die zich bevindt in het noorden. Maar ik hou ook van de kou, die me laat voelen hoe krachtig mijn lichaam is.
Leven in een bus is in de winter een tamelijk hard bestaan. Opstaan terwijl de thermometer 2 graden aangeeft, vraagt wat van je. Het leven wordt teruggebracht tot de basics. Kleding, warmte, voeding. En juist door de ontberingen te voelen en de grote verschillen te ervaren tussen binnen en buiten (als de kachel eenmaal brandt), voel ik me zo ontzettend levend. Meer dan in welk seizoen dan ook.
Bij deze mijn ode aan de winter, die energetisch begin november is gestart en deze week zijn hoogtepunt beleefd met midwinter op 21 december. Zijn we alweer bij de kortste dag en zullen snel de dagen weer gaan lengen. Voor je het weet is het alweer lente….geniet dus nog even van al het moois, het donker en het licht van de winter.